China deel 1: Beijing - Shanghai - Hangzhou
Door: RvdMeij
Blijf op de hoogte en volg Ross
25 November 2016 | China, Huangshan
De omschakeling van het dunbevolkte Mongolië naar het dichtbevolkte China kan haast niet groter. De sympathieke Mongolen zijn ook een wereld van verschil met de aparte Chinezen. Zij slurpen noedels met veel kabaal op, zingen met behulp van een speaker voor weinig geïnteresseerden, smakken onsmakelijk, dansen in grote groepen in parken, dringen voor, gooien ringen van touw over elkaars nek en jong & oud spuugt op de grond. Van 20 meter afstand hoor je al een gorgelend geluid, voor de zekerheid een laatste guugaagguhuuah en spugen maar! Het Beijingse hostel ligt in één van de vele smalle oude straatjes (hutong). In de bar van het hostel vertelde Craig met Schots accent dat een man zijn mondkapje (voor de luchtvervuiling) afdeed om een sigaret te roken. Mijn Chinees reikt nog niet verder dan nîhâo, dus de Chinees echt leren kennen doe ik niet. Met veel plezier houd ik jullie echter op de hoogte van de merkwaardige Chinese gewoontes. Bij een bezoek aan de verboden stad moest ik de attractie met massa's Chinese toeristen delen, terwijl de Chinese muur de volgende dag zo goed als leeg was. Drie uur op de steile muur gelopen met helaas beperkt zicht. Een fietstocht naar het vogelnest stadion van de olympische spelen van 2008 deed mij pas de grootte van deze megastad met ongeveer 20 miljoen inwoners beseffen. Elke keer bij het oriënteren van de huidige locatie bleek ik pas de helft of een derde van mijn ingeschatte afstand te hebben gefietst. Het tweede besef van de dag was dat het groene stoplicht hier iets minder levensgevaarlijk is dan het rode.
Shanghai is stukken moderner dan Beijing. Van het communisme is (net als in Rusland) weinig meer te zien en er lijkt nu een heilig geloof in het kapitalisme en smartphones voor in de plaats gekomen. In mijn huidige boek wilde zwanen lees ik dat er in de culturele revolutie van de jaren 60 vele historische gebouwen zijn gesloopt. Dit verklaart wel waarom de Chinezen van elke straatsteen in Europa foto's maken. In het boek stond ook dat de boeren tijdens de grote sprong voorwaarts zo goed als al hun eten naar de stad moesten sturen en dit rond de 30 miljoen levens kostte. Het China onder leiding van Mao Zedong van 50 à 60 jaar geleden kan je op veel punten met het Noord-Korea van nu vergelijken. Het bizarre is dat Mao's gezicht op elk biljet staat en op belangrijke plekken in het land. Het museum van Mao's propagandaposters was dan weer in een afgelegen klein keldertje te vinden. Shanghai denkt dan weinig na over het verleden, maar des te meer aan de toekomst. De gigantische financiële gebouwen (the Bund) is de meest populaire bezienswaardigheid. Het stadsplanning museum schetst een leefbaarder Shanghai met onder andere meer groen en een betere luchtkwaliteit. Met het motto 'better city, better life' gaat China dan ook de toekomst tegemoet.
De stad Hangzhou was de volgende bestemming en de mooiste Chinese stad tot nu toe. Het grote West Lake in het midden van de stad en het jungle-achtige Xixi wetland park maakten deze stad zeer bijzonder. De sfeer op de straten voelde ook ontspannen aan, ondanks een 9 miljoen tellende bevolking. Het hostelleven blijft trouwens interessant en relativeert vaak de eigen reis. Sommige reizigers zijn al meer dan 1 jaar op reis en een koppel van rond de 50 al 10 jaar! Zij reizen soms per zeilboot, terwijl een Israëlische twintiger twee maanden lang per paard door Mongolië trok en anderen verkennen de wereld weer per fiets. De eindbestemming van dit blog Tanxi (of Haungshan) had de mooiste natuur en de minste inwoners (1,5 miljoen maar). In de omgeving naar een oud Chinees dorpje en de yellow mountains/Huangshan geweest. Met twee hostelgenoten de top van de yellow mountains bereikt. Het gevolg voor ons allen was een goede nachtrust en ontwaken met kramp in de benen. De komende twee weken keer ik de steden de rug toe en duik ik lekker de natuur in.
Shanghai is stukken moderner dan Beijing. Van het communisme is (net als in Rusland) weinig meer te zien en er lijkt nu een heilig geloof in het kapitalisme en smartphones voor in de plaats gekomen. In mijn huidige boek wilde zwanen lees ik dat er in de culturele revolutie van de jaren 60 vele historische gebouwen zijn gesloopt. Dit verklaart wel waarom de Chinezen van elke straatsteen in Europa foto's maken. In het boek stond ook dat de boeren tijdens de grote sprong voorwaarts zo goed als al hun eten naar de stad moesten sturen en dit rond de 30 miljoen levens kostte. Het China onder leiding van Mao Zedong van 50 à 60 jaar geleden kan je op veel punten met het Noord-Korea van nu vergelijken. Het bizarre is dat Mao's gezicht op elk biljet staat en op belangrijke plekken in het land. Het museum van Mao's propagandaposters was dan weer in een afgelegen klein keldertje te vinden. Shanghai denkt dan weinig na over het verleden, maar des te meer aan de toekomst. De gigantische financiële gebouwen (the Bund) is de meest populaire bezienswaardigheid. Het stadsplanning museum schetst een leefbaarder Shanghai met onder andere meer groen en een betere luchtkwaliteit. Met het motto 'better city, better life' gaat China dan ook de toekomst tegemoet.
De stad Hangzhou was de volgende bestemming en de mooiste Chinese stad tot nu toe. Het grote West Lake in het midden van de stad en het jungle-achtige Xixi wetland park maakten deze stad zeer bijzonder. De sfeer op de straten voelde ook ontspannen aan, ondanks een 9 miljoen tellende bevolking. Het hostelleven blijft trouwens interessant en relativeert vaak de eigen reis. Sommige reizigers zijn al meer dan 1 jaar op reis en een koppel van rond de 50 al 10 jaar! Zij reizen soms per zeilboot, terwijl een Israëlische twintiger twee maanden lang per paard door Mongolië trok en anderen verkennen de wereld weer per fiets. De eindbestemming van dit blog Tanxi (of Haungshan) had de mooiste natuur en de minste inwoners (1,5 miljoen maar). In de omgeving naar een oud Chinees dorpje en de yellow mountains/Huangshan geweest. Met twee hostelgenoten de top van de yellow mountains bereikt. Het gevolg voor ons allen was een goede nachtrust en ontwaken met kramp in de benen. De komende twee weken keer ik de steden de rug toe en duik ik lekker de natuur in.
-
26 November 2016 - 15:01
Bob Van Der Meij- Van Beneden:
Wat een verschil idd Ross maar wel mooi ook en nu lekker de natuur weer in! x -
26 November 2016 - 16:31
Monique Mulder:
Hi Ross, je houdt het lekker afwisselend zo te lezen. Leuk hoor! Herken wel wat van de documentaire Langs de oever van de Yangtze. Die heb je vast ook gezien, toch? Veel plezier in de natuur, ga je weer op safari of wat zijn de plannen? Groetjes vanuit Haarlem! -
28 November 2016 - 11:39
Ross Van Der Meij:
Het is heerlijk om zo afwisselend te reizen. Elke week begint het avontuur weer opnieuw. Toevallig bezoek ik de komende tijd vooral bijzondere natuurparken. Voor de natuur maak ik een uitzondering op de afwisseling. Ik ben nu in Zhangjiajie nationaal park en ga de komende twaalf dagen waarschijnlijk naar Huangshang, Gullin, Yangshao, Guangzhou en Hongkong. Langs de oever van de Yangtze heb ik zeker gezien. Prachtige serie! Misschien ga ik drie of vier dagen op een cruiseschip over de Yangtze. Maar om al mijn plannen te verwezenlijken heb ik op zijn minst 3 maanden nodig. -
28 November 2016 - 21:54
Desirée:
Nou Ross, weer in een hele andere wereld als ik het zo hoor. Wonderlijke gewoontes houden ze er op na. [Maar vast geen Sinterklaas en zwarte Piet, voor de chinezen misschien een hele gekke gewoonte].
Nog veel plezier en ik ben benieuwd naar de foto's van de natuur die je de komende dagen gaat verkennen. Groeten Desiree
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
